دانلود فیلم The Last Time I Saw Paris 1954 دوبله فارسی بدون سانسور

"چارلز" به پاریس بازمی گردد تا خاطرات زندگی که پس از آزادی در آنجا داشته به یاد بیاورد.او ازدواج کرده و به در یک سازمان خبری مشغول بکار می شود.او مشغول نوشتن بزرگترین رمانش می شود و...

یک روزنامه نگار آمریکایی به پاریس بازگشته است - یک شهر است که به او عشق واقعی و غم و اندوه عمیق داد.

دانلود فیلم The Last Time I Saw Paris 1954 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«آخرین باری که پاریس را دیدم» در سال‌های 1954 تا 1955 موفقیت‌آمیز بود که بیشتر به خاطر نابغه در حال رشد، الیزابت تیلور بود. تیلور نقش اول زن، هلن السویرث بود، با این حال، کار و نقش او در داستان در مقابل بازیگر مرد، چارلز ویلز، با بازی ون جانسون قرار داشت. روشی که تیلور 22 ساله در مقابل جانسون متهم شد نشان دهنده وضعیت ستاره او و ارتقای ام جی ام برای استفاده از فیلم است.

در حالی که این یک پیروزی در دنیای سینمایی بود - خجالتی بودن The Last Time I Saw Paris با 5 میلیون دلار با یک برنامه دقیق خرج کردن، فقط 2 میلیون دلار خجالتی بود، The Last Time I Saw Paris در سال سی و ششم شد. با در نظر گرفتن محتوای ستاره ای آن که شامل والتر پیجون، دونا رید، اوا گابور و راجر مور در حال ظهور بود، «آخرین باری که پاریس را دیدم» می توانست خیلی بهتر به پایان برسد. در سال 1954 تعداد زیادی فیلم سینمایی بزرگ وجود داشت، سالی که «کریسمس سفید» همه آنها را در دنیای سینما شکست داد و تنها یک جایزه بنیادی دریافت کرد. به همین ترتیب زمان طولانی «پنجره عقب»، «شورش کین»، «داستان اپراتور گلن میل»، «در ساحل»، «وسواس باشکوه» و گروه بزرگی از موزیکال، احساسات طنز، نمایشنامه ها، وسترن بود. و فیلم‌های جنگی که همگی در مقایسه با The Last Time I Saw Paris عملکرد بهتری داشتند.

مفسران دیگر متوجه کیفیت The Last Time I Saw Paris شده‌اند که آن را مختل می‌کند. این درام سنگینی است، برای درام های تلویزیونی روزانه که در آن مقطع پخش می شد. کند و طولانی است. علاوه بر این، روشی که بازیگران اصلی عملاً همه شخصیت‌های بی‌فایده هستند، فیلم را در معرض خطر قرار می‌دهد. حتی اینطوری پیش میره بنابراین، شادی و انرژی چارچوب زمانی اولیه در وجود چارلز ویلز (ون جانسون) و هلن السویرث (الیزابت تیلور) به هیچ وجه سرگرم کننده به نظر نمی رسد. فیلم بدتر می شود.

جیمز السویرث، ساخته والتر پیجون، طنزهای سبکی را به شخصیت آزاده و غیرقابل اعتمادش اضافه می کند. راجر مور جوانی در نقش یک تنیس باز بازی می کند، پل. علاوه بر این، دونا رید توانا به طور کلی به عنوان یک بانوی تیزبین و پست با رمز و راز غول‌پیکری دیده می‌شود که نمی‌تواند از دیگری مهم خود، کلود متین (جرج دولنز)، یا مخاطبان دور بماند.

شغل ون جانسون عجیب است و نمی توان دلیل تسلیم شدن هلن به او را تصور کرد. به استثنای کمی پوزخند و شفافیت اولیه، شخصیت او در اکثر فیلم ناامید می شود. هیچ تصویر غیرمعمول یا حتی شگفت‌انگیزی در فیلم The Last Time I Saw Paris وجود ندارد - شاید تصویر تیلور عالی باشد.

من فکر می‌کنم The Last Time I Saw Paris قابل قبول بود، با این حال روزنامه‌نگاران باید کمی زندگی و انرژی در وصیت‌نامه جانسون بگذارند. اغراق او به طور استثنایی خفیف بسیار سریع می پوشد. سپس اعتیاد او به مشروبات الکلی و رابطه زناشویی فوق‌العاده غیرمعمول این دو، The Last Time I Saw Paris را بیش از حد بارگذاری می‌کند.

من تلاش می‌کنم به فیلم پنج ستاره بدهم، بنابراین این اعتبار بسیار زیادی برای تصویر زیبا، اما جزئی Pidgeon است. به‌عنوان رئیس‌جمهور غیرقابل اعتماد خانواده Ellswirth، طرز تفکر هوشمندانه‌اش بارها و بارها درخشش اصلی را به The Last Time I Saw Paris می‌دهد.

در اینجا بهترین خطوط The Last Time I Saw Paris است که بلافاصله پس از پایان در پاریس اتفاق می‌افتد. از Universal Conflict II.

James Ellswirth، "خواهرت من را بسیار خوشحال کرده است. ما قبلاً نمی توانستیم شما را از اخبار خوشحال کننده مطلع کنیم، با این حال هلن از دانشگاه اخراج شد."
جیمز السورث، "اوه، فعلاً ببین، او را رها کن. همه چیز را در نظر گرفت، من یک بار از هاروارد حذف شدم، و چرا یک خانم جوان نباید راه پدرش را ادامه دهد؟"

هلن السویرث، "ما به یک اندازه ثروتمند نیستیم. ما به سادگی چنین چیزی را تجربه می کنیم. بابا دقیقاً همان چیزی را می گوید، فقط بسیار ارزان تر است."

هلن السویرث، "بابا می گوید. , این چیزی نیست که شما دارید، آن چیزی است که مدیون هستید." نفس می‌کشد، "همف. کدام مرد می‌تواند بیشتر بخواهد؟"

چارلز ویلز، "آیا از الان یکشنبه است؟ جمعه و شنبه چه اتفاقی افتاد؟"

چارلز ویلز: "من چیکار کردم؟" هلن السویرث، "این، من به طور استثنایی کنجکاو می شوم که بدانم."

چارلز ویلز: "خب، کجا می روی؟" هلن، "برای انجام کاری مهم - یک کلاه جدید بخرید."

دانلود فیلم The Last Time I Saw Paris 1954 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

چارلز ویلز (ون جانسون) نویسنده امیدوار آمریکایی است که در حال حاضر در پاریس زندگی می کند. پس از اینکه فرانسه نزدیک به دورترین مرز جنگ بزرگ دوم آزاد شد، او در یک مهمانی با هلن السویرث (لیز تیلور) ملاقات می کند. او بلافاصله به سمت او کشیده می شود، اما او در ابتدا از ماریون (دونا رید)، خواهرش حمایت می کند. در هر صورت، هنگامی که چارلز شروع به قدردانی از هلن می کند، ماریون به شدت حسادت می کند و برای مدت طولانی از او رنجش می برد. در طول چند سال بعد، چارلز ازدواج می کند، یک دختر دارد و برای توزیع کتاب هایش مبارزه می کند. در درازمدت، نبرد برای تبدیل شدن به یک مقاله‌نویس مثمرثمر، خانواده‌اش را از او دور می‌کند و برای نابودی خانواده قدم‌هایی برمی‌دارد.

من عموماً فیلم‌های لیز تیلور را دوست دارم و هرگز اعدام وحشتناکی ندیده‌ام. از والتر پیجون، بنابراین من منتظر دیدن The Last Time I Saw Paris بودم. تیلور در The Last Time I Saw Paris دوست داشتنی است و ارائه فوق العاده ای ارائه می دهد. پیجون نیز در نقش پدر هر دو بانوی جوان بسیار سخت کار می کند. دیگر بازیگران نیز در The Last Time I Saw Paris بسیار خوب عمل می کنند، به ویژه دونا رید، ون جانسون و جورج دولنز. به عنوان یک قاعده، The Last Time I Saw Paris بازی‌های فوق‌العاده‌ای دارد و فیلمنامه بسیار خلق شده‌ای دارد.

به طور کلی، من نیاز داشتم که The Last Time I Saw Paris را بیشتر از آنچه واقعاً دوست داشتم دوست داشته باشم. در ابتدای فیلم، فکر می‌کردم این فیلمی است که دوست دارم و عالی پیش می‌رود. چند تمرکز خارق‌العاده در فیلم The Last Time I Saw Paris وجود دارد، برای مثال، شخصیت ون جانسون که به نقاشی از شخصیت لیز تیلور نگاه می‌کند و بعد از آن می‌بیند که کسی آن را می‌سازد. صحنه‌های شخصیت جانسون و دختر جوانش به‌ویژه موفقیت‌آمیز هستند، و این باعث می‌شود پایان فیلم در مقایسه با آنچه که خواهید دید، بسیار بهتر باشد.

دونا رید به طور موثر در شغل خود کار می کند. او نیازی به بیان چیزهای زیادی ندارد تا ما دقیقاً بدانیم او در طول فیلم به چه چیزی فکر می کند یا احساس می کند. من در هر صورت با راجر مور خیره نشدم. تونی کورتیس تقریباً به اندازه مور سن دارد، با این حال او در این شغل بسیار پیشرفت می کرد. حقیقت را بگویم، فکر می‌کنم هر کسی ممکن است تاثیر مور را در مقایسه با او بهتر داشته باشد.

The Last Time I Saw Paris نیز کاملا آرام حرکت می‌کند و به نظر می‌رسد که به طور قابل‌توجهی طولانی‌تر از زمان پخش تقریباً 2 ساعته است. چند صحنه وجود دارد که اساساً نیازی به ساخت زمان اجرا ندارد. این صحنه های فراوان ممکن است بدون هیچ عواقب نامطلوبی بر خلقت عمومی حذف شده باشند. ترجیح می‌دهم از مرز فیلم عبور نکنم، اما با فرض اینکه The Last Time I Saw Paris را تماشا کنید، منظور من را در مورد چند قسمت از فیلم که غیرضروری به نظر می‌رسند، متوجه خواهید شد.

15 دقیقه آخر فیلم The Last Time I Saw Paris با اختلاف زیادی بهترین است. تا آن زمان، ناظر دقیقاً می‌داند که دقیقاً اتفاقی برای این خانواده‌ها افتاده است، با این حال هنوز انگیزه بسیار قانع‌کننده‌ای برای تماشای آن تا آنجا که ممکن است وجود دارد. شاید یکی از توضیح‌هایی که مرکز بسیار کند است کمک به تنظیم پایان فیلم باشد. در هر صورت من دوست دارم این را بپذیرم. در هر صورت، در صورتی که ممکن است تا انتها تا حدودی سریعتر باشد، به The Last Time I Saw Paris امتیاز بیشتری می دهم.

در نهایت، یک یادداشت روی DVD. من فرم Madacy The Last Time I Saw Paris را دیدم و آن را برای کسی تجویز نمی کنم. فیلم واقعی خوب است، اما حرکت DVD کاملاً وحشتناک است. چند پرش/پرش در فیلم The Last Time I Saw Paris و چند برش واضح وجود داشت که باید بهبود می یافت. هیچ عنصر استثنایی وجود نداشت، و هنگامی که DVD بارگیری می شود، فقط یک انتخاب دارید: "play". این در اصل پنجمین دی وی دی Madacy است که من دیده ام، و آنها به طور مداوم معادل هستند - کیفیت تصویر و صدای وحشتناک.

دانلود فیلم The Last Time I Saw Paris 1954 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

The Last Time I Saw Paris در سال 1954 ساخته شد، و به دلیل اخلاقی بودن سنش، به هدفی آشکار برای افرادی تبدیل می‌شود که ممکن است آن را به عنوان وسیله‌ای برای جمع‌آوری تصاویر خود با یک کوبیدن کلامی که احتمالاً بدون چالش باقی می‌ماند، درگیر کنند. فیلم مطمئناً در این مجموعه داده‌ها در میان نقاط مختلف، به‌عنوان بی‌ربط و بی‌ارزش به تجربه شما به‌عنوان یک انتخاب اجاره بالقوه مورد انتقاد قرار گرفته است.

من با کوبیدن نامناسب و قضاوت کاملاً تفاوت دارم. که فیلم ننگ زمان شماست. خودتان ببینید. همچنین، در صورتی که به اندازه کافی جوان هستید و برای مجریان به طور کلی کاملاً جدید هستید، ترجیح می دهید که در مورد مزایای آن به طور واقعی قضاوت کنید، نه اینکه بدنام شخصیت های هالیوودی آنها را به باد دهند.

طرح داستان دارای عمق است و کاستی های زیادی ندارد، نقش آفرینی به طور کلی بسیار عالی است، و داستان هم در موارد مرجع قابل تایید و هم اجتماعی مورد توجه قرار می گیرد.

پینگ مربوط به الحاق دو نفر که عیوب کشنده آنها خیلی هماهنگ نیست، با عواقب وخیم اجباری. این جفت از یک دایره دلتنگی درام دور هم جمع می شوند. مرد (ون جانسون) هیچ سرنخی در مورد حضور مثلث ندارد، زیرا او کاملاً با تیلور گرفته شده است و به طور مشابه کاملاً قدردانی قبلی خود از خانم دیگر (دونا رید) را به خاطر نمی آورد. رید، فرد اضافی غیرضروری اخراج شده، واقعاً اخراج نمی شود، اما به هر حال وقتی خواهرش (لیز تیلور) به طور موثر حرکات محبت آمیز جانسون کلاهبردار را در مسیر خود کنترل می کند، تبدیل به "مرد عجیب و غریب" می شود. br/>
رید شخصیت طرف اخراجی را در رابطه‌ای که هرگز وجود نداشت، در آغوش می‌کشد و بعداً در فیلم The Last Time I Saw Paris جبران می‌کند.

در حالی که نام بزرگ سرگرم‌کننده‌های روز تاثیرگذار است. تماشاگران سینما امروز، بدون شک فیلم را در سال 1954 فروختند. من چند کاستی را هم در بازیگری و هم در هماهنگی کشف کردم، با این حال، فیلم مطمئناً ارزش این را دارد که بررسی کنید که آیا هرگز این لذت را نداشته‌اید. شغل ون جانسون این است که یک فرد واقعاً کم عمق با قلبی شایسته، اما هیچ تکمیلی برای انتقال او به پیروزی تا زمان گذشته فوق العاده مفید نیست. جانسون ممکن است با این کار دستاوردهای بیشتری داشته باشد، اما نبایستی کاستی فرد را با نقصی که تا حدودی در انتقال نقش توسط جانسون دیده می شود اشتباه گرفت.

تیلور نمایش دلپذیری را به عنوان فرد حیله گر و با تجربه بیشتر ارائه می دهد. خواهر باتجربه، یکی با ظاهر بهتر و روش حیله گری برای به دست آوردن هر چیزی که می خواهد، دوباره به ضرر خواهر یا برادر کوچکتر رید. The Last Time I Saw Paris واقعاً بیشتر با بازی بازیگران مکمل منتقل می شود تا تلاش های بازیگران. دو نمایشگاه فوق‌العاده شگفت‌انگیز توسط والتر پیجون و جورج دولنز ارائه شده است. پیجون نقش یک بازیگر زیرک و ثروتمند و پدر این دو خانم را بازی می کند. دولنز ستایشگر صمیمانه رید است که تنها پس از اینکه جانسون به طور کامل با تیلور مشغول است، ملاحظات تمام وقت او را به دست می آورد. دولنز با رید ازدواج می‌کند و در پایان کار فوق‌العاده دلپذیری را انجام می‌دهد تا به شخصیت شجاع فیلم تبدیل شود.

اوا گابور در اوج جوانی خود بسیار سخت کار می‌کند و در این مرحله یک دایره دیگر از بخش درام برای عملاً پس از اتحاد او با تیلور منحرف شد. مثلث دیگری با راجر مور فوق‌العاده جوانی که چشم تیلور را دنبال می‌کند ایجاد می‌شود.

به خودتان کمک کنید و The Last Time I Saw Paris را ببینید.

دن کوپر یک مقاله‌نویس/ناظر مستقل است. او بیش از 30 سال است که آهنگسازی می کند و از دهه 1970 ممیزی کتاب و فیلم را به طور نامنظم انجام داده است.

دانلود فیلم The Last Time I Saw Paris 1954 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

دلیل شماره 1 - فرافکنی ناخوشایند. "آخرین باری که پاریس را دیدم" بسط داستان کوتاه مرثیه اف اسکات فیتزجرالد "بازبینی بابل" است، تصویری تخیلی ظریف از نتیجه اتحاد فیتزجرالد با زلدا. در صورتی که MGM یک نمایش خصوصی و ناامیدکننده از یک مرد معیوب را در یک مهمانی صمیمانه کامل بسط داد، تصور ضعیفی بود، دادن نقشی به عنوان شخصیت فیتزجرالد به ون جانسون بسیار وحشتناک تر بود. چارلز ویلز، جانشین فیتزجرالد، ستون نویسی است که درست پس از جنگ بزرگ دوم در پاریس با یک بازیگر لذت بخش، اما عجولانه ازدواج می کند، پس از نوشتن چند کتاب بمباران شده، دچار تنفر از خود می شود و میراث همسرش را در حالی که به سمت تبدیل شدن می رود، هدر می دهد. به یک پلی بوی پف کرده و الکلی. جانسون به عنوان یک همدم زرد به طور مثبتی متقاعد کننده است، با این حال او برای بازی در نقش یک همسر خشمگین بسیار سبک است و برای بازی در نقش یک صنعتگر باشکوه و عذاب دیده بسیار سبک است. علاوه بر این، او در اواخر سی سالگی خود بود که این سلولوئید به هدر رفت، بنابراین قیافه‌های بی‌گناه و بی‌گناه او در حال از بین رفتن بود. بر این اساس، هیچ توضیح خوبی برای این که چرا چارلز دو احتمال داغ مانند لیز تیلور و دونا رید، خواهران تبعیدی را که برای عشق پسر زیبای چاق و چاق در پاریس پس از جنگ جهانی دوم می جنگند، ترسیم می کند، وجود ندارد. بدیهی است که لیز برنده می‌شود و با در نظر گرفتن اینکه او به عنوان همسر پراکنده ویلز، هلن، افتضاح نیست، او آن‌ها را نداشت که با طرف شنای وحشی، چشمه‌چاه کاراکترش و طرف همسر آسیب‌دیده، درمانده و تجاوزشده ارتباط برقرار کند. چیزی شبیه به اینکه او خیلی بیشتر از دونا رید بدبخت سرگرم می‌شود، یک سرگرم‌کننده لذت‌بخش دیگر برای زیباتر کردن لیز تیلور (فکر نمی‌کنم شلی وینترز در هیچ نقطه‌ای جورج استیونز را به خاطر اخم کردن او در «نقطه‌ای در خورشید» عفو کند. . خانم رید معمولاً حباب‌دار برای بازی در نقش خواهر سرخورده و سرخورده هلن مورد نظر قرار می‌گیرد، و در صورتی که او سرنخی از دور بودن شخصیت او پیدا نمی‌کند، استودیو تصمیم می‌گیرد تا او را مانند یک دختر مدرسه‌ای درهم و برهم قرار دهد. اینکه چرا MGM یک ناک اوت برنده اسکار را مانند رید در چنین کار خسته کننده و دشواری هدر می دهد، چند نیاز مبهم را نشان می دهد. والتر پیجون، سرگرم‌کننده کهنه‌کار، به‌عنوان پدر فقیرانه لیز و دونا، درمی‌یابد که چگونه جذابیت نامطلوب اساسی را به نمایش بگذارد، اما از آنجایی که این تنها کاری است که او باید انجام دهد، حضور مداوم و نزدیک او او را به فردی خسته‌کننده تبدیل می‌کند. مضحک بودن را تشدید می کند، زا گابور، که تا سال 1954 در حال حاضر به نظر می رسید که از هفتمین تجربه آرایشی خود بیرون آمده است، و به عنوان یک فرد اجتماعی خوب که با چارلز تلاش می کند، روی پرده پیچ و تاب می خورد (چرا به سادگی یک کمد متقاطع به نمایش در نمی آید - - این ون جانسون است، همه چیز در نظر گرفته شده است!). وان و لیز به همین ترتیب متوجه می شوند که چگونه یک دختر بچه را تصور کنند، ساخاری ترین جوان فیلم در این سمت از یک فیلم دیزنی. کل وضعیت به هم ریخته است.

دلیل شماره 2 - بی عدالتی. تعداد زیادی آیتم اضافی در صحنه‌های صوتی MGM پر پیچ و خم می‌شوند که انتظار می‌رود پاریس پس از جنگ جهانی دوم را تکرار کنند. چیزی که ممکن است تصویری بدبختانه و نزدیک از دو فرد ناقص در ستایش باشد، به یک رویداد تکنیکی رنگارنگ طولانی از صحنه‌های گروهی، صحنه‌های مهمانی، صحنه‌های دوره‌ای و یک مسابقه اتومبیلرانی جایزه عالی مونت کارلو تبدیل می‌شود تا از بهبود شخصیت جلوگیری کند. در یک نقطه خاص، بخش لباس MGM جانسون را در یک گروه هارلکین قرار می دهد. نکته؟