دانلود فیلم No Home Movie 2015 دوبله فارسی بدون سانسور

یک زن مسن اصالتا لهستانی که عمر کوتاهی دارد، در آپارتمان خود در بروکسل برای دو ساعت، ما آنها را میبینیم که غذا میخورن، چت و به اشتراک گذاری خاطرات ...

"شانتال آکرمن" زندگی مادر خود؛ زنی سالخورده با اصلیت لهستانی را در آپارتمانش به تصویر می کشد...

شانتال آکرمن از مادرش، پیرزنی لهستانی الاصل که عمر کوتاهی دارد، در آپارتمانش در بروکسل فیلم می گیرد. به مدت دو ساعت، ما آنها را در حال خوردن، گپ و گفت و خاطرات و گاهی همراهی سیلوین، خواهر شانتال، خواهیم دید. همچنین و برای اینکه نشان دهد دنیا چقدر کوچک شده است، شانتال در سایر مواقع سال از طریق اسکایپ با مادرش در تماس است

دانلود فیلم No Home Movie 2015 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

آن را به شانتال آکرمن بسپارید تا حرفه‌اش - و بعد از آن زندگی‌اش - را با فیلمی خسته‌کننده، تکان‌دهنده، سرگرم‌کننده، گیج‌کننده، نماینده، سخت‌گیر، توهم‌آمیز، آزمایشی و ملموس ببندد.

آکرمن. مادر ناتالی، مادر، بیشتر اوقات رویای او بود، یا به معنای واقعی، مانند روایت «نامه‌هایی از خانه»، جایی که تصویری بصری از شهر نیویورک با بررسی صدا از نامه‌های مادرش، یا در سال 1974، فیلمی 3 ساعته ترسناک و دردسرساز در مورد پدر و مادری مجردی که زندگی به شدت طاقت‌فرسا روی صفحه نمایش او را به نمایش گذاشت. مانند پختن سیب زمینی - اسرار و احساسات شگفت انگیز و عمیقی را در درون خود پنهان می کند. علاوه بر این، در اینجا، دقیقاً نزدیک به ابتدای فیلم، آکرمن را با مادرش در آشپزخانه ای می بینیم که به طرز شگفت انگیزی از آشپزخانه "ژان دیلمن" در حال نشستن و خوردن سیب زمینی نیست. (و بررسی پخت و پز آنها) در یک شات مشابه گسترده و ایستا خسته کننده/فریبنده. واضح است که آکرمن قصد دارد این تداعی را ایجاد کنیم - این نوع انرژی عجیب و غریب اغلب در هسته اصلی کار او عمیق است.

برای فیلمی که در سطوح معینی نمایشی واقعاً مستقیم و ناامیدکننده از او است. روابط پیچیده و دوست داشتنی با مادرش، این یک «فیلم هنری» بسیار دشوار برای دیگران است. در یک بازه زمانی نامشخص، ناتالی را می‌بینیم که به تدریج از هم می‌پاشد و نزدیک‌تر و نزدیک‌تر می‌شود، با این حال این موضوع نه تنها هرگز مورد بررسی قرار نمی‌گیرد، بلکه به‌طور متفکرانه‌ای توسط تولید فیلم نادیده گرفته می‌شود. این فیلمی درباره مرگ و بدبختی است که در آن به ندرت به این موضوعات پرداخته می‌شود، و موقعیت با تصویری کوتاه از درختی کهنسال در بیابانی گمنام شروع می‌شود که با سختی از روی باد ناله می‌گذرد.

منطقه آن درخت به ندرت کشف می شود، و ارتباط آن با داستان بزرگتر به تماشاگر سپرده می شود تا آن را پر کند. به نظر من، این درخت به تطبیق پذیری مادرش در زندگی روزمره می پردازد، جایی که او با چیزهای زیادی روبه رو می شد - از جمله نازی ها، و در عین حال به نوعی دیگر. استقلال شدیدی که وجود مادر و دختر کوچک غیرقابل انکار است. علاوه بر این، اسرائیل را تداعی می کرد و به نظر می رسید که تضاد سرگرم کننده ای با زندگی خانه نشین فعلی مادرش باشد. علاوه بر این، در آخر، به هر حال، آزمایشی بود که به دقت مشاهده کنیم، تا ذهن خود را از خستگی خاموش نکنیم، بلکه از نارضایتی فراتر برویم تا انواع ظرافت‌هایی را ببینیم که به‌طور مؤثر زمان را بررسی می‌کنند، نه تماشای پنهان ( این چالش یکی دیگر از نشانه‌های تعداد زیادی از فیلم‌های آکرمن است.

فیلم نیز دارای دیدگاه متا عمیقاً دلخراشی است، ما می‌دانیم که ناتالی در پایان فیلم از دنیا رفت و شانتال به زندگی خود پایان داد چندی بعد این اطلاعات حتی رایج ترین دقایق را با احساس و علاقه آغشته می کند. علاوه بر این، هر چقدر که فیلم به سبک و احساس به کارهای قبلی آکرمن اشاره کند، چیزهای جدیدی نیز وجود دارد. در آزمایش‌های قبلی او در شباهت - چه در مورد افراد و چه نقاط - عدم وجود "رویداد" دائماً با طرح‌ریزی مناسب و باشکوه تصاویر متعادل می‌شد. در اینجا وضعیت دوربین کاملاً نامنظم به نظر می‌رسد، مکرراً سر افراد را می‌برند، یا تا حدودی نقطه کانونی صحنه را مسدود می‌کنند، گویی آکرمن از تلاش برای اشاره به وجود با تصویر صرف نظر کرده است، و بیشتر به دنبال گرفتن یک تصویر است. احساس بودن در آنجا به شیوه‌ای دلخواه‌تر که در طول زندگی روزمره چیزها را می‌بینیم. در مواقعی ممکن است باعث شود که فیلم واقعی به طرز آزاردهنده‌ای تمرکز نداشته باشد. با این حال، در برخی دیگر، تنوع جدیدی را در ایده واقعی فیلم حقیقت دارد.

No Home Movie برای همه نیست. تجربه و قدردانی از کار آکرمن به طور مثبت باعث تفاوت می شود. در هر صورت، هیچ تحقیقی آزمایشی، آهسته و برخی اوقات کاملاً کسل کننده است. سپس دوباره، به همین ترتیب با چیزهایی در مورد پایان زندگی - پدر و مادر و زندگی خود - که شگفت‌انگیز و بدبخت هستند، تماس می‌گیرد و نمی‌توان با رویکردی قابل تشخیص‌تر، قابل قبول‌تر و پردازش ساده‌تر به آنها دست یافت.

آکرمن به عنوان یک تحریک کننده دشوار وارد صحنه شد. با این فیلم، او همان راه را ترک می کند.