دانلود فیلم Meditation on Violence 1949 دوبله فارسی بدون سانسور

فیلم Meditation on Violence یک فیلم کوتاه و آزمایشی و سیاه و سفید از آمریکا به کارگردانی مایا درن است که در سال ۱۹۴۸ منتشر شد. Meditation on Violence در خصوص حرکات آیین وو تانگ می‌باشد. همچنین سعی دارد تا تمایز بین خشونت و زیبایی را کم رنگ کند. ستاره‌ی Meditation on Violence نیز Chao-Li Chi می‌باشد..

دانلود فیلم Meditation on Violence 1949 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

دو رشته در سرتاسر آثار مایا درن، تهیه کننده فیلم آزمایشی آمریکایی اوکراینی-تبار وجود دارد: اولین و آن چیزی که او واقعاً در خاطره انگیزترین فیلمش «مش در بعد از ظهر» (1943) اجرا کرد، تحقیق درباره شخصیت زنان؛ و دومی که فیلم‌های بعدی او را که با «تمرکز در حرکت برای دوربین» (1945) شروع شد، تحت تأثیر قرار داد، رقص است. یا از سوی دیگر، شاید دقیق تر باشد که بگوییم ایده ثابت بعدی در فیلم Meditation on Violence های سینمایی او توسعه است - و اغلب، اما نه تنها (همانطور که امواج متحرک معکوس از ابتدای فیلم دوم او "در زمین" (در زمین) 1944) اعتبار خواهد داشت) ساختاری که این پیشرفت را بیان می کند رقص است. با وجود این، ایده «مدیتیشن در مورد خشونت» این است که درن با دادن کل 12 دقیقه فیلم به یک صنعتگر نظامی که حرکات خود را به نمایش می گذارد - ابتدا در داخل و دست آشکار و سپس در خارج با شمشیر - می تواند با هم ترکیب شود. خشونت بالقوه ذاتی در ساختار با ذوق و سلیقه یک هنرمند. سپس، در آن مرحله، 66٪ از شیوه ای که او در طول فیلم فیلم را به عقب پخش می کند، اما حرکات صنعتگر نظامی تا آن مرحله بسیار روان و عادی است و اگر واقعاً برای دو یا دو نفر نباشد، می توان از آن غفلت کرد. سه سیگنال و متعاقباً استفاده موفقیت آمیز از بدن انسان برای نشان دادن عالی حرکت مایع بی وقفه.

با این حال، خیلی گفته شد، من در Meditation on Violence شرکت نکردم و علیرغم سرعت کلی آن بعد از چند دقیقه خسته شدم. من این را احساس کردم که چون هنرمند نیستم، علاقه چندانی به بدن انسان که خود درن به وضوح داشت، ندارم. علاوه بر این، در حالی که کونگ فو در سال 1948 وارد واژگان جریان اصلی جامعه نشده بود، در سال‌های متمادی پس از بروس لی و از فیلم‌های متحیرانه ژانگ ییمو، ماهیت باله‌ای تکنیک‌های رزمی ایده‌ای رنگارنگ نیست. به درن افتخار می‌کنم که احتمالاً سریع این کار را انجام می‌دهد، با این حال من خسته بودم. با گفتن این حرف، نمی‌خواهم یک فرد پاکدامن به نظر بیایم، زیرا بدون شک با تماشای فیلم خود درن با عنوان «تمرکز در حرکت برای دوربین» بود که فهمیدم چگونه می‌توانم از برتری و در عین حال عجولانه قدردانی کنم. ساختار انسان در حال حرکت با این وجود، "یک مطالعه" به سادگی 2 دقیقه طول می کشد و در مقابل 12 "مراقبه" است. علاوه بر این، در حالی که رقص به همین ترتیب «The Very Eye of Night» (1958) را تحت تأثیر قرار می‌دهد، درن در Meditation on Violence آخرین گزینه از استراتژی‌های تغییر تخیلی علامت تجاری خود استفاده می‌کند تا حضور یک فانتزی یا رویا را به نمایش بگذارد، هرچند در «مدیتیشن» من گمان می‌کنم که او آرزو می‌کرد. فقط بدن انسان را به عنوان سوژه درگیر کند و سبک رشدی که برای آن تجهیز شده است را نشان دهد که با مکر واقع بینانه تزیین نشده است. ستودنی و خالی از لطف نیست، اما «میانجیگری در مورد خشونت» به عنوان کم‌ارزش‌ترین فیلم درن برای من باقی مانده است.