دانلود فیلم Abusement Park 1947 دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم Abusement Park 1947 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

واقعاً ترجیح می‌دهم بخش بزرگی از بازده استودیوی فلیشر را در Popeye، به‌ویژه آنهایی که در سال‌های 1935-1938 بودند، گرامی بدارند. استودیوی محبوب، که از سال 1942 تا پایان سریال در سال 1957 مدیریت را بر عهده گرفت، تا حدودی عامل بیشتری بود، با این حال تمام برنامه های بچه های آنها برای این مجموعه قابل تماشا بود. بازده سال 1946 ثابت نبود و با قسمت آخر نمایش های بچه های دهه 30 قابل مقایسه نبود، اما به طور کلی منصفانه بود و در طول درگیری نیز قطعا ارزش تماشا را داشت. گردهمایی بزرگ خوب و در عین حال هرگز کاملاً خارق‌العاده از انیمیشن Popeye. «پارک سوء استفاده» این گردهمایی را به راه انداخت و در بیشتر موارد این انیمیشن پوپای دیگری است که واقعاً منصفانه بود اما هیچ چیز برجسته ای نداشت. در نقطه‌ای که شما آن را با بهترین عملکرد فوق‌العاده فلیشر مقایسه می‌کنید، بسیار ناامیدکننده است، اما به هیچ وجه وضعیت وحشتناکی نیست. تعداد زیادی چیزهای باورنکردنی در اینجا وجود دارد، علی‌رغم اینکه قبلاً بهبود یافته‌اند. .

از نظر من، طبق معمول سریال زیتون، کار بسیار کمی دارد، و مواد و شخصیت او به اندازه Popeye و Bluto سرگرم کننده یا جذاب نیستند. شگفتی‌ها و تازگی‌ها در دیگر برنامه‌های بچه‌های Popeye، به‌ویژه در نمایش‌های گذشته، بیشتر در دسترس هستند، اما حتی برخی از آن زمان، نتیجه‌ای که خیلی زود پیش‌بینی می‌شود.

Jack Mercer با صدای پاپ‌ای که صدا نمی‌کند، عادت می‌کند و علیرغم اینکه هری ولش تمام تلاشش را می‌کرد، هیچ‌وقت در حالی که او را جایگزین او می‌کردم، با من حرف نزد. او سرگرم می‌کند و پوپی به همان اندازه که می‌توان انتظار داشت دوست‌داشتنی است، با این حال مرسر کارهای زیادی با حاشیه‌ها و زمزمه‌ها انجام داد و به نظر می‌رسید که از انجام این کار هزینه بیشتری دریافت می‌کند.

با این حال، پوپای است. به عنوان سرگرم کننده و دلپذیر، در حالی که بلوتو در تعهد پسر بد به طور قابل توجهی باهوش تر و، شگفت آور، به طور جدی جذاب است. علم آنها واقعاً "پارک سوء استفاده" را منتقل می کند و انرژی قابل توجهی دارد و در صورت عدم وجود دقایق هوشمندانه بین آنها، سرگرمی های زیادی را به همراه دارد. محیط سرگرمی مکه در همه جا مورد استفاده قرار گرفته است و سخت است که نوستالژیک نشوید. با توجه به گاگ ها، آنها متنوع هستند و حتی یکی از آنها هم نمی سوزد، فقط این که واقعاً هیچ چیز طنز آمیزی وجود ندارد و می توانند غافلگیر کننده نباشند. در حالی که این داستان ممکن است تا حدی معادله ای باشد، اما توسط علم بین Popeye و Bluto مطرح شده است. واقعاً از خشونت فزاینده ای که در تمام قسمت پایانی پس از تا حدودی اولین قسمت مرسوم وجود دارد، لذت بردم.

علاوه بر این، سرزندگی پرانرژی و درخشان با مراقبت های ظریف و محبت آمیز در پایه ها است. موسیقی نیز فوق‌العاده است، انبوهی از انرژی شاد و هماهنگی غنی است، که مقدار زیادی به فعالیت می‌افزاید و بدون اینکه خیلی احمقانه باشد، به طرز خیره‌کننده‌ای بهتر است. جکسون بک بهترین صداپیشگان را از دست می دهد، زیرا به طور مشخصی قوی است.

به طور خلاصه، اگر قابل توجه نباشد، دلپذیر است. 7/10